FİLM ÖNERİSİ: Kırmızı

Bu film, Toronto’da ailesi ile birlikte yaşayan, çalışkanlığı, ispiyonculuğu, sorumluluk sahibi olması ile tanınan 13 yaşındaki Mei Lee’nin ergenliğe giriş yapmasıyla birlikte yaşadığı büyük duygusal değişimleri konu alıyor. Mei Lee stres altında veya heyecanlandığında dev bir kırmızı pandaya dönüşüyor ve bu değişimin yarattığı yoğun duygular sebebiyle de durumu kontrol altına almak zorlaşıyor. Ergenlik değişimi sadece duygularını değil, isteklerini ve davranışlarını da etkiliyor. Bu dönüşüm macerasında ona yakın arkadaşları Miriam, Priya ve Abby destek oluyor. Mei Lee ergenliğin karmaşasıyla beraber, “annesinin sorumluluk sahibi küçük kızı” olma rolünden “kendi istekleri olan bir ergene” geçiş yaparken, kim olduğunu ve bu değişimin onu nasıl bir kişi yaptığını anlamanın zorluklarıyla da mücadele etmek zorunda kalıyor. Koruyucu olduğu kadar mükemmeliyetçi bir anne olan Ming kızının gençlik hayallerinden uzak kalmasına, duyguları ile bağ kurmasına yardımcı olamıyor. Kendisinin de bir zamanlar bu yollardan geçtiğini hatırlamasıyla birlikte, anne kız ergenliğin o yoğun savaşlarının içinden birbirlerine sevgiyle destek olarak çıkıyorlar.

Bu filmin en belirgin ve öne çıkan özelliği, ergenlik dönemine geçişin getirdiği sıkıntılar üzerine konuşma fırsatı sağlamasıdır. Gerek bedensel değişimler (tüylenen ve irileşen bir görüntü) gerek duygusal değişimler (öfke, heyecan, aşk, korku geçişleri) filmde Mei Lee’nin dev bir kırmızı pandaya dönüşmesiyle sembolize edilmiş. Film senaryo örgüsü sebebiyle öfke ve öfke kontrolünü temel alsa da aslında çok daha derin bir konuyu sorgulatıyor: ben kimin? Mei Lee tüm bu yolculukta annesinin gurur duyduğu, sorun çıkarmayan ve ailenin önceki kuşaklarının geçtiği yolları takip eden bir kişi mi olacak, yoksa kendisini tüm yanlarıyla kabul eden, isteklerini ifade edebilen ve hayallerinin peşinden koşan bir kişi mi olacak? Bu seçimin kolay olmadığını, değişimin ebeveynleri de korkutabildiğini bazen üzülerek bazen öfkelenerek izliyoruz. Film, aile bağları, değişim, kabul edilme ve öz değer gibi temaları üzerine kuruluyor. Merakı, cesaret, tutukuyu ve aynı zamanda kendini konrol edebilmeyi ön plana alıyor. Kırmızı, ergenlik çatışmasının aile bağlarını koparmak zorunda olmadığını, sadece bu dönemde ilişkilerin bir değişimden geçmesi gerektiğini ve ergenin kim olduğunu anlamasına yardımcı olmanın önemini hatırlattığını için öneriler listesindedir.

Öte yandan film ebeveynlerin de bir zamanlar ergenlik değişimleri yaşadığını, bir üst kuşakla olan çatışmalarını hatırlamalarını ve çocuklarına o şefkatle bakabilmelerine destek olduğu için bu listedeki yerini bırakacak gibi durmuyor.

Bu film, öncelikle çocuklara ergenliğe girişle birlikte gelecek değişimlere dair eğlenceli bir şekilde ipucu vererek başlıyor. Bu değişimlerin gelişimin bir parçası olduğu anlama ve bu değişimin geçici olacağını anlama fırsatı veriyor. Ergenlikte ön plana çıkması beklenen arkadaşlık ilişkileri, birbirini destekleme, anlayış ve yardımlaşma gibi değerler üzerine düşünülebilir. Aynı zaman film aile bağlarına ve aile içi iletişime odaklanmadan geçmiyor. Tüm bunların yanında bu filmde Mei Lee’nin pandaya dönüşmesi gibi bir farklılık, çocuklara insanların farklı olabileceğini ve bu farklılıkların kabul edilmesi gerektiğini de öğretiyor.

Filmi özel kılan temalardan bir diğeri, ebeveynlerin de çocuklarının ergenlik döneminde zorlanabileceğine dair alan açmasıdır. Ebeveyn çocuk ilişkisin açık ve dürüst bir iletişimin desteklendiği bu film aracılığıyla ergenlğin bir kimlik bulma yolculuğu olduğu, kendi tanıma ve ifade etmeyi öğrenme sürecini içerdiği konuşulabilir hale geliyor.