Okul döneminin başlamasıyla birlikte hem ebeveynler hem de okula başlayacak olan çocuklar yeni bir adaptasyon sürecine giriyor. Bazı çocuklar ilk kez ‘öğrenci’ bazı ebeveynler ilk kez ‘veli’ oluyor. Tüm bu yaşam olayı herkes için farklı ve çok çeşitli duyguları içerebiliyor. Bilinmezliğin verdiği endişe ya da yeni bir başlangıcın heyecanı zaman zaman çocukların okula geçiş süreçlerini ve/veya okula uyum süreçlerini de etkiliyor.
Çocuklar okula ilk başladıklarında veya ilkokula başladıklarında yalnız kalmak, ebeveynden ayrı olmak, arkadaş edinememek gibi çeşitli korkularla karşılaşırlar. Uyum sağlanması gereken (kurallar), öğrenilmesi gereken (bilgiler) gibi çok fazla şey vardır. Kendilerinden beklenen sorumluluklara, sınıfta uzun süre oturma ve dikkatini toplama gibi yeni becerilere adapte olmaları biraz zaman alır. Kendilerini ifade etmekte zorlanabilirler ve “okula gitmek istemiyorum.” cümleleri evlerde sıkça duyulmaya başlayabilir. Bu durumda ebeveynlerin desteği sürecin gidişatı açısından önemlidir. Sorunlar oluşmadan önce belirli adımları atmak önleyici olabilir.
